Okullar açılmadan bir hafta önce, birinci sınıfa gidecek oğlumun her sabah gececeği yolu yürümüştüm. Oğlumun yürüyeceği yavaşlıkla yürüdüğümde yirmi dakikamı aldı. Fakat ilk iki okul günü oğlum on dakika gecikmeyle, paydos zilinden yarım saat sonra eve geldiği için, üçüncü gün onunla birlikte yola çıktım. Bir hafta önceki yirmi dakika tahminim yanlış değilmiş, yalnız oğlum için, aşağıda sıraladığım ikinci derece kısa yolculukları hesaba katmamışım:
* Bir karınca sürüsünü kaldırımdan tarlaya kadar takip etmek
* Bir mağaza vitrinindeki bisikletlerin seyri
* Garajın önündeki şoförlerden birinin otomobilinin lastiğini değiştirmesi izlemek
* Yarın düzine telgraf direğine tutunarak dönmek
* İki sokak köpeği ile bir tekir kediyi okşamak
Kısacası, hesabımı yaparken kendimin de bir zamanlar yedi yasında olduğumu unutmuşum.
1 yorum:
:) İçimizdeki çocuğu hep canlı tutmamız dileğiyle geçiyordum uğradım, çok hoşuma gitti sayfanız.
hoşçakalın.
Yorum Gönder